គោលនយោបាយលំនៅដ្ឋានថ្មីរបស់ហុងកុងមានគោលបំណងកាត់បន្ថយការចំណាយនិងបង្កើនការអភិវឌ្ឍ

លោក Joseph Tsang ប្រធានធុរកិច្ចហុងកុងរបស់ជេអេសអិលបានមានប្រសាសន៍ថាកញ្ចប់គោលនយោបាយផ្ទះថ្មីរបស់ហុងកុងអាចបន្ធូរភាពតានតឹងខ្លះប៉ុន្តែវាមិនអាចព្យាបាលភាពវឹកវរក្នុងសង្គមនៅក្នុងទីក្រុងបានទេ។

មេដឹកនាំលោកស្រីហុងកុងលោកស្រី Carrie Lam បានណែនាំគោលនយោបាយផ្ទះសម្បែងមួយចំនួនកាលពីសប្តាហ៍មុនក្នុងអំឡុងសុន្ទរកថាគោលនយោបាយប្រចាំឆ្នាំរបស់លោកស្រី។ វិធានការណ៍ថ្មីបានកើតឡើងនៅពេលដែលឡាំព្យាយាមស្តារទំនុកចិត្តឡើងវិញនៅក្នុងទីក្រុងរបស់នាងដែលបានប្រមូលផ្ដុំគ្នាក្នុងរយៈពេល ៥ ខែនៃការតវ៉ា។

លោក Joseph Tsang ប្រធានអាជីវកម្មជំនួញហុងកុងនៅសេវាកម្មអចលនៈទ្រព្យពាណិជ្ជកម្មអាមេរិចបានមានប្រសាសន៍ថា“ រដ្ឋាភិបាលកំពុងព្យាយាមបង្វែរភាពតានតឹងពីនយោបាយមកជាលំនៅដ្ឋានហើយថាតើនេះជាយុទ្ធសាស្ត្រជោគជ័យរឺក៏ផ្លូវត្រូវឆ្ពោះទៅមុខខ្ញុំក៏មិនប្រាកដដែរ” ។ ក្រុមហ៊ុន JLL ។

លោក Tsang បានមានប្រសាសន៍ថា“ ផ្ទះគឺជាបញ្ហាធំមួយប៉ុន្តែបញ្ហាមួយចំនួនមិនមានអ្វីដែលត្រូវធ្វើជាមួយបញ្ហាផ្ទះនោះទេ។ ទោះយ៉ាងណាគោលនយោបាយអាចជួយដល់ស្ថិរភាពអារម្មណ៍អស់សង្ឃឹមពីយុវជនជំនាន់ក្រោយជាច្រើន។

មេដឹកនាំធុរកិច្ចនិងអ្នកនយោបាយបានលើកឡើងថាគម្លាតនៃទ្រព្យធននិងតម្លៃសមរម្យដែលកំពុងកើនឡើងគឺជាបញ្ហាសង្គមដ៏សំខាន់ដែលគាំទ្រដល់វិបត្តិនយោបាយរបស់មជ្ឈមណ្ឌលហិរញ្ញវត្ថុ។ តម្លៃជួលនៅហុងកុងលើសតម្លៃនៅញូវយ៉កប៉ារីសនិងសឹង្ហបូរីហើយអ្នកជំនាញវ័យក្មេងជាច្រើនដែលរស់នៅក្នុងទឹកដីគ្រប់គ្រងដោយប្រទេសចិនតស៊ូដើម្បីមានលទ្ធភាពទិញផ្ទះ។

លោក Lam បាននិយាយកាលពីថ្ងៃពុធថាគោលនយោបាយរបស់លោកស្រីនឹងធានាថា“ រាល់ប្រជាជនហុងកុងនិងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់នឹងមិនមានបញ្ហាឬមានបញ្ហាក្នុងការកាន់កាប់ជាមុនទេហើយពួកគេនឹងអាចមានផ្ទះផ្ទាល់ខ្លួននៅហុងកុង។ ជាទីក្រុងមួយដែលយើងទាំងអស់គ្នាមានចំណែក” ។

ក្រុមហ៊ុនអេចខេអេសធីហូលឌីងការអភិវឌ្ឍដីហេនឌឺសិនក្រុមហ៊ុនស៊ុនហុងកៃនិងក្រុមហ៊ុនអភិវឌ្ឍន៍ពិភពថ្មីដែលជាក្រុមហ៊ុនអភិវឌ្ឍន៍ហុងកុងធំ ៗ ចំនួន ៤ ជាម្ចាស់កម្មសិទ្ធិភាគច្រើននៃដីកសិកម្មថ្មីនៃគោលនយោបាយដីធ្លី។ ក្រុមហ៊ុនទាំងបួនបានឃើញការកើនឡើងនៃតម្លៃភាគហ៊ុនរបស់ខ្លួនបន្ទាប់ពីការប្រកាសកាលពីថ្ងៃពុធ។


គំនិតផ្តួចផ្តើមនេះអាចជាជំហានដ៏ល្អឆ្ពោះទៅមុខក្នុងការលើកកម្ពស់គុណភាពជីវិតសម្រាប់គ្រួសារដែលមានប្រាក់ចំណូលទាប។

គោលនយោបាយរបស់ Lam នឹងអនុញ្ញាតឱ្យអ្នកទិញផ្ទះលើកដំបូងខ្ចីរហូតដល់ ៩០% នៃតម្លៃទ្រព្យសម្បត្តិដោយគិតជាទឹកប្រាក់ ៨ លានដុល្លារហុងកុង (១,០២ លានដុល្លារ) ។ នោះជាការកើនឡើងគួរឱ្យកត់សម្គាល់ពី ៦០% និង ៤ លានដុល្លារហុងកុង (ប្រហែល ៥១០.០០០ ដុល្លារ) ។

នោះមានន័យថាអ្នកទិញលើកដំបូងនឹងអាចដាក់ការទូទាត់ ១០% បើធៀបនឹង ៤០ ភាគរយដែលបានទាមទារពីមុន។

លោកជុងពន្យល់ថាការកើនឡើងកម្រិតមានន័យថាក្រុមអ្នកអភិវឌ្ឍន៍មិនចាំបាច់ត្រូវវាយបំបែកផ្ទះជាផ្ទះតូច ៗ ចំនួន ២៤០ ម៉ែត្រការ៉េទេ។ Jeong បាននិយាយថាអ្នកទិញឥឡូវនេះអាចរំពឹងថានឹងមាន "ទំហំដែលទទួលខុសត្រូវ ... នៅទំហំ ៤០០ ទៅ ៥០០ ហ្វីតការ៉េ" ។

កញ្ចប់នេះក៏បង្កើនការតំឡើងតម្លៃសម្រាប់អចលនទ្រព្យដែលមានសិទ្ធិទទួលប្រាក់កម្ចីហ៊ីប៉ូតែកមានសមាមាត្រប្រាក់កម្ចី ៨០ ភាគរយស្មើនឹង ១០ លានដុល្លារហុងកុង (ប្រហែល ១,២៨ លានដុល្លារ) ពី ៦ លានហុងកុង (ប្រហែល ៧៧០,០០០ ដុល្លារ) ។

ហេតុដូច្នេះហើយលោក Morgan Stanley បានព្យាករណ៍ថា“ គ្រឿងខ្នាតតូចនិងមធ្យមគួរតែទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ច្រើនជាងគ្រឿងធុនធំ ៗ ” ។


ក្រៅពីធ្វើឱ្យផ្ទះមានតំលៃសមរម្យសម្រាប់អ្នកទិញដោយធ្វើឱ្យមានភាពងាយស្រួលក្នុងការយកប្រាក់កម្ចីកញ្ចប់គោលនយោបាយរបស់ Lam ក៏រួមបញ្ចូលទាំងវិធានការដីធ្លីពីរផងដែរ។ ទីមួយគឺគោលនយោបាយបញ្ចោញដីធ្លីដែលអនុញ្ញាតឱ្យរដ្ឋាភិបាលរឹបអូសដីធ្លីដើម្បីអភិវឌ្ឍជាថ្មីសម្រាប់គម្រោងលំនៅដ្ឋាន។ សំណើមួយទៀតគឺការបណ្តាក់ទុនរួមគ្នាដែលក្រុមហ៊ុននានានឹងធ្វើការជាមួយរដ្ឋាភិបាលក្នុងការអភិវឌ្ឍដីកសិកម្មឱ្យទៅជាគម្រោងសម្រាប់រកប្រាក់ចំណេញនិងគម្រោងសាធារណៈ។

លោកខូឡុងបានមានប្រសាសន៍ថាគោលនយោបាយបន្តការយកដីអាចជួយអ្នកអភិវឌ្ឍន៍ដីភាគច្រើន«ត្រូវបានគេបោះបង់ចោលកាន់កាប់ដោយជាបណ្តោះអាសន្នដោយកុងតឺន័រកសិកម្ម។ ។



ចំពោះគំនិតផ្តួចផ្តើមទាំងនេះដើម្បីដំណើរការលោក Tsla's Tsang មានប្រសាសន៍ថា“ វានឹងមានចំនួនប៉ុន្មានដែលរដ្ឋាភិបាលអាចផ្តល់ជូន” ហើយប្រសិនបើគណបក្សទាំងពីរអាចព្រមព្រៀងលើតម្លៃបើមិនដូច្នេះទេកិច្ចព្រមព្រៀងនឹងត្រូវបានធ្វើឡើងនៅក្នុងតុលាការ។ លោកបានស្នើរដ្ឋាភិបាល“ ចាប់ផ្តើមពិភាក្សាជាមួយអ្នកអភិវឌ្ឍន៍ដែលកាន់កាប់ដីកសិកម្ម” ហើយបន្ទាប់មកពន្លឿនការយល់ព្រមដើម្បីអភិវឌ្ឍដីកសិកម្ម។

ខណៈពេលដែលព័ត៌មានលម្អិតអំពីរបៀបដែលភាពជាដៃគូទាំងនេះនឹងដំណើរការមិនទាន់ត្រូវបានបង្ហាញនៅឡើយលោក Tsang បាននិយាយថាវាអាចជាការឈ្នះឈ្នះប្រសិនបើរដ្ឋាភិបាលអាចបង្កើតក្រុមហ៊ុនបណ្តាក់ទុនរួមគ្នាដោយជោគជ័យ។

លោកបាននិយាយថាឧទាហរណ៍រដ្ឋាភិបាលអាចផ្តល់ឱ្យអ្នកនូវភ្លើងខៀវដើម្បីឆ្ពោះទៅមុខប៉ុន្តែជាថ្នូរមកវិញអ្នកត្រូវលះបង់ភាគរយនៃឧទាហរណ៍ ៥០% ទៅ ៧០% នៃតំបន់អភិវឌ្ឍន៍ដោយប្រគល់វាទៅរដ្ឋាភិបាលវិញ។ លំនៅដ្ឋានសាធារណៈ។ ហើយបន្ទាប់មកពួកគេអាចប្រើប្រាស់អ្វីដែលនៅសល់សម្រាប់ការអភិវឌ្ឍឯកជននិងសម្រាប់ប្រាក់ចំណេញ” ។

លោកមានប្រសាសន៍ថាប្រសិនបើអ្នកអភិវឌ្ឍន៍បដិសេធការផ្តល់ជូននោះដីរបស់ពួកគេអាចនឹងអង្គុយនៅទីនោះក្នុងរយៈពេល ២០ ទៅ ៣០ ឆ្នាំខាងមុខដោយមិនធ្វើអ្វីសោះ។ ហេតុផលគឺដោយទទួលយកការផ្តល់ជូនពីរដ្ឋាភិបាល“ ពួកគេអាចប្រើប្រាស់ដីយ៉ាងហោចណាស់ នឹងជាប្រាក់ខ្លះដែលត្រូវធ្វើ”

ប៉ុន្តែគាត់បានព្រមានថា Lam ត្រូវតែចូលទៅជិតវាដោយប្រយ័ត្នប្រយែង។


លោកបានមានប្រសាសន៍ថា“ នេះចាំបាច់ត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ធ្វើនយោបាយ"  ការលើកទឹកចិត្តណាមួយនឹងត្រូវបានមើលដោយសាធារណជនទូទៅថាជាទំនាស់ផលប្រយោជន៍។ ប្រជាជននឹងឃើញរដ្ឋាភិបាលកំពុងព្យាយាមផ្តល់ផលប្រយោជន៍ដល់ក្រុមហ៊ុនអភិវឌ្ឍន៍ដូច្នេះរដ្ឋាភិបាលត្រូវតែប្រុងប្រយ័ត្នបន្ថែមទៀត (តើពួកគេជាដៃគូជាមួយនរណា ។